پایه این آزمایش بر مقایسه مدت شنوایی از راه هوا و استخوان استوار است. مدت شنوایی ارتعاش های دیاپازون در گوش سالم از راه هوا، طولانی تر از راه استخوان است (AC>BC). در گوش سالم، مدت زمانی که گوش، ارتعاش های دیاپازون با تواتر 128 هرتز را از راه استخوان می شنود، برابر با 20 ثانیه است و این مدت برای راه هوایی برابر با 40 ثانیه خواهد بود. برای آزمایش، اینگونه انجام می دهیم که دیاپازون مرتعش را بر روی زائده ماستوئید گوش مورد آزمایش قرار داده و از فرد معاینه شونده می خواهیم زمانی که دیگر صدای دیاپازون را نمی شنود به ما اطلاع دهد. سپس بی درنگ، دیاپازون را در برابر لاله گوش وی و در فاصله 2 سانتی متری قرار می دهیم. اگر صدای ارتعاش ها را شنید، رین مثبت است و در غیر اینصورت رین منفی است. منفی بودن رین دلیل اختلال در دستگاه انتقال صوت است. در ضمن باید توجه داشت که تنها مثبت بودن رین کافی نیست. در برخی موارد مدت زمان شنوایی از راه استخوان و هوا به یک اندازه کاسته می شود که در این صورت نیز رین مثبت (رین مثبت کاذب) است و این موارد در ناراحتی های گوش درونی مشاهده می شود.
درباره این سایت