برای انجام این آزمایش از دیاپازون های 128، 256 و یا 512 هرتز بهره جویی می کنیم. در آغاز دیاپازون را مرتعش کرده و بر میان پیشانی و یا فرق سر شخص معاینه شونده قرار داده و از وی در مورد اینکه آیا ارتعاش ها را در هر دو گوش بصورت یکسان می شنود یا اینکه ارتعاش ها بیشتر در یکی از گوش ها شنیده می شود پرسیده می شود. اگر انتقال ارتعاش ها به هر دو گوش یکسان باشد و یا اینکه شخص بیان کند که صدا در میانه سر خود می شنود مشخص می گردد که هر دو گوش سالم و یا اینکه به یک اندازه معیوب هستند. زیرا صدای بدست آمده از ارتعاش دیاپازون از راه استخوان به هر دو گوش هدایت می شود. این در حالیست که صدای محیط از راه هوایی سعی در پوشانیدن صدای بدست آمده از ارتعاش دیاپازون را دارد. اما اگر ارتعاش ها به گوشی متوجه شود که بیمار از آن شکایت دارد دلیل بر اینست که در دستگاه انتقال صوت این گوش آسیب هست(ناشنوایی انتقالی). اما اگر ارتعاش ها به گوش سالم متوجه گردید آشکار می شود که در دستگاه درک صوت گوشی که بیمار از آن شکایت دارد آسیبی هست(ناشنوایی ادراکی).
درباره این سایت